Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2014

ελιτισμός?

όταν οι άνθρωποι γύρω σου -πλην ελάχιστων εξαιρέσεων- δε σου φαίνονται αρκετοί.

είναι λες και σε περιτριγυρίζουν άτομα που δε σε εμπνέουν ή δε σε γεμίζουν.

αυτό δε σημαίνει απαραίτητα υποδεέστεροι ποιοτικά.

σημαίνει απλά πως θεωρείς πως δε φτάνουν εκεί που θα  'θελες να φτάσουν
(είτε επειδή απλά έχεις συνθέσει μία ιδεατή εικόνα τους στο μυαλό σου είτε επειδή πιστεύεις ότι μπορούν να ανέβουν με ευκολία αυτή τη σκάλα, την οποία τοποθετείς μπροστά τους)

και φτάνεις στο σημείο να θες να φύγεις και να προσφέρεις εσύ στον εαυτό σου αυτό που άλλοι δεν μπορούν.

χωρίς σε καμία περίπτωση να τους κατηγορείς.

άλλωστε οι φίλοι δεν είναι για τις δύσκολες στιγμές, όπως πολλοί πιστεύουν.

είναι και για να μοιράζεστε τα θέλω σας και να ανακαλύπτετε τους εαυτούς σας μαζί.

έχοντας πει αυτό θεωρώ πως όλη αυτή η στάση αλληλεγγύης στην οποία όλοι τόσο ρηχά εμμένουν,
κινείται απλά στην επιφάνεια του τι θα πει "προσφορά" στα άτομα για τα οποία νοιαζόμαστε ή ανθρώπινη αλληλεπίδραση.

Φυσικά, δεν υποβαθμίζεται έτσι εύκολα η αξία των εξαιρέσεων, όμως και πάλι, αυτές δε λάμπουν πάντα. Κατα τη φωτεινή τους όμως περίοδο σε ηρεμούν -σαν να βοηθούν στο να απλωθούν στο χώρο οι σκέψεις και η έντασή σου, πολλές φορές ακόμη και όταν αυτές είναι θετικές- κάνοντάς σε πραγματικά να θες κι άλλο χρόνο μαζί τους

(όλα αυτά σε καθαρά θεωρητικό επίπεδο και υπό ένα πρίσμα σκεπτικισμού και αμφιβολίας)
(με την έννοια πως δε γνωρίζω αν τα ασπάζομαι στον υπέρτατο βαθμό)

Αξιόλογο ΥΓ στα πλαίσια της συνειδητής διαφοροποίησής μου με τους συνανθρώπους μου (:P) σήμερα: Όταν απευθύνεστε σε κάποιον ο οποίος τυχαίνει να περνά πολυ χρόνο με δύο ή τρία συγκεκριμένα άτομα, δε σημαίνει πως καταργείται η αυτοτέλειά του ως οντότητα, ούτε πως ξαφνικά τα μόρια του δέρματός του ενώθηκαν με αυτά του ατόμου που βρίσκεται δίπλα του, ώστε να καταργείται η αυτόνομη βούλησή του και η μοναδικότητα της προσωπικότητάς του. Οπότε όταν συζητάς με κάποιον καλό θα ήταν να του απευθύνεις το λόγο στο β' ενικό και όχι το β' πληθυντικό!

3 σχόλια:

  1. Μιλας σα να σου αξιζουν ολα (χωρις να λεω πως οχι), ή μαλλον σαν να τα εχεις κερδισει ολα... Καποια φαινομενα αναπτυσσονται και "παραγουν" υπο επενδυτικο καθεστως. Σκεψου το

    Κατα τα αλλα μου αρεσει η σειρα με την οποια βαζεις τις λεξεις...
    Καλο βραδυ. (:

    ΑπάντησηΔιαγραφή