Παρασκευή 4 Οκτωβρίου 2013

ειρωνεία

Όταν πλέον το "Η κόλαση μου είναι οι άλλοι" του Σαρτρ το έχεις απομυθοποιήσει και το έχεις αναγάγει σε ένα εντελώς άλλο επίπεδο, γνωρίζεις πως κάτι δεν πάει καλά.

Πλέον δε σε στενοχωρούν οι άλλοι.
Δεν έχουν καν αυτή την ικανότητα.
Δεν είναι σε θέση
Γιατί? (θα αναρωτηθείς, δεδομένου ότι καθημερινά αλληλεπιδράμε με άλλους, ετεροκαθοριζόμαστε από αυτούς και χαιρόμαστε την παρουσία τους)

Θα σου απαντήσω.

Γιατι ο ίδιος σου ο εαυτός είναι ο μεγαλύτερος σου εχθρός
ή ναι, αν θέλω να επαναπαυτώ κάπως και να πω πως τις καταστάσεις δεν τις διαμορφώνουμε εμείς, τότε οι συμπαντικοί νόμοι (ο θεός, ή όπως ο καθένας το λέει) γελούν χαιρέκακα με διάφορα συμβάντα που μπορεί να μας τυχαίνουν.

Η ζωή δεν είναι όμορφη πάντα, έχει τις στιγμές της.

Είναι όμως σκληρή. Πάντα.

Και ακόμη και αν προσπαθήσεις και "δεχτείς τα χτυπήματα της" (για να το πω και dramaqueen-ιστικα)
μπορεί ποτέ να μην αλλάξει η νομοτέλεια που σε περιβάλλει.



Εύχομαι και αυτό να πρόκειται για μία ακόμη καταθλιπτική έξαρση και όχι για τη διαπίστωση μίας πάγιας κατάστασης.

3 σχόλια:

  1. Σωστό ,θα σου λεγα ..(αλλά δε γνωρίζω πως ορίζει ο καθένας το σωστό του .?!
    Αυτό που θα σου πω είναι ότι ''Αθώο θύμα δεν υπάρχει '' ..όπως διάβασα και σε ένα άλλο ιστολόγιο .
    :)γειάα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αθωο θυμα δεν υπαρχει, θα το χω υπ'οψιν αυτο... Μπορει να επιβεβαιωθει. Θα δειξει :)

      Διαγραφή
  2. 'Κι όχι για τη διαπίστωση μιας πάγιας κατάστασης'
    (!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή